Aldous Huxley'in distopik romanı 'Cesur Yeni Dünya', bireylerin mutluluk masallarıyla uyutulduğu ve teknolojinin insan ruhunu istila ettiği bir geleceği resmediyor. Toplumsal sınıflandırmanın genetik manipülasyonla başladığı, bireyin kendini gerçekleştirmesinin tamamen yitirildiği bu dünyada, Huxley bizi derinlemesine düşünmeye ve var olan dünyamızla karşılaştırmaya davet ediyor. Bilim kurgu klasikleri arasında yer alan bu eser, hem anlatımı hem de işlediği temalarıyla okurlara sarsıcı bir deneyim vadediyor. Cesur Yeni Dünya İthaki Yayınları
"Cesur Yeni Dünya" bizi "Ford`dan sonra 632 yılına" götürür. Bu dünyanın cesur insanları kapısında "Cemaat, Özdeşlik, İstikrar" yazan Londra Merkez Kuluçka ve Şartlandırma Merkezi`nde üretilirler. Kadınların döllenmesi yasak ve ayıp olduğu için, "annelik` ve `babalık` pornografik birer kavram olarak görülür Toplumsal istikrarın temel güvencesi olan şartlandırma hipnopedya -uykuda eğitim- ile sağlanır. Hipnopedya sayesinde herkes mutludur; herkes çalışır ve herkes eğlenir. "Herkes herkes içindir."
"Cesur Yeni Dünya"nın önemi yalnızca ardılları için bir standart oluşturması ve karamsar bir gelecek tasarımının güçlü betimlemesiyle değil, aynı zamanda `birey yok edilse de süren macerasının` sağlam bir üslupta anlatılmasıyla da ilgili. Huxley, yapıtını ütopa geleneğinin kuru anlatımının dışına çıkarıp `iyi edebiyat` kategorisine yükseltiyor.
Sayfa Sayısı : 272